Eiztariak bidean
zu jetxi zai daude,
zure ego txuriak
zulatzeko, maite.
Nere usategian
sar zaitzaden arte,
nere uso kuttuna
goitik ibil zaite.
Izarrak kiñuka
ditugu goietan,
maiteak biñaka
dirala bidetan:
maiteak biñaka
dirala bidetan,
izarrak kiñuka
zeletan.
Azala txuri dezu,
elurraren pare,
begi-ondoak berriz,
itxas urdin bare.
Zure biotza artzeko
bota nai det sare:
aspaldi jaso nizun
nerean aldare.
Izarrak kiñuka.
Laztan eskea dezu
matrail-txuloetan,
laztana lertzen dago
nere ezpañetan.
Etsaiak gal ez gaitzan
bere tentaketan,
zurekin bearko det
laster eztaietan.
Izarrak kiñuka.
Zure ezpain-loretan
erle izan nai nuke,
duten ezti guzia
xurgatzeko maite.
Zure gozoz betetzen
pozik niñuzuke,
beti zure morroe
dezun ezti-truke.
Izarrak kiñuka.
Zure beso-kakoak
estutu nazate:
oiek bitez neretzat
zoratzeko kate:
kartzela ortan itxi
neri leio ta ate,
zure besotan preso
nazazun il arte.
Izarrak kiñuka.
Burua zuritu zait
zure biotz-eske:
ala ere errukirik
ez didazu, maite,
Zeruetan biontzat
lekurik badaite,
maite bearko nazu
Jainkoa dan arte.
Izarrak kiñuka.